Bir neçə gün əvvəl yapçı-deputat Siyavuş Novruzov belə bir açıqlama vermişdi ki, “istəsək Irəvanı alarıq”. Buradan çıxan nəticə o idi ki, Irəvan bir yana qalsın, Qarabağı ona görə almırlar ki, istəmirlər.
Məncə, “Lazım gəlsə” ilə başlayan cümlələr qurmaqdan tamamilə imtina etmək lazımdır, onu “istəsək”lə əvəz etmək daha doğrudur. Belədə daha məntiqli və inandırıcı səslənir.
Əslində insanların da, hakimiyyətlərin də istədikləri təqdirdə öhdəsindən gələ bilməyəcəyi heç nə yoxdur. Necə deyərlər, “çobanın könlü olsa təkədən pendir tutar”.
Bəli, istəmək lazımdır: bu ölkənin bütünlüyünü də…
Milli iradənin əgəmənliyini də…
Hüququn üstünlüyünü, qanunun aliliyini də…
Azərbaycanın çağdaş, sivil, modern bir dünya ölkəsinə çevrilməsini də, ancaq istəmək lazımdır. Bu istək və iradə olunca bu gün olmasa belə, sabah biri gün gözəl bir sonuca varılması, xəyalların gerçəkləşməsinə kim şübhə edə bilər ki?
Biz də illərdən bəridir onu deyirik:
Istəsəniz bu ölkədə korrupsiyanı bitirə bilərsiniz.
Azərbaycanın adının beynəlxalq demokratiya hesabatlarında, reytinq cədvəllərində Zimbabve, Konqo, Banqladeş kimi ölkələrlə bir sırada çəkilməsinin önünə keçə bilərsiniz.
Azad seçki keçirə bilərsiniz.
Insanların siyasi qisasçılıq duyğusu ilə həbsxanalara doldurulmasını durdura bilərsiniz.
Ədalətli məhkəmə qura bilərsiniz.
Azərbaycanın yalnız ölməyə deyil, yaşamağa da yaxşı olan vətənə çevirə bilərsiniz.
Dərd orasındadır ki, istəmirsiniz. Çünki işinizə gəlmir.
Azadlıqların, demokratiyanın var olduğu, bir şəxsin iradəsinin milli iradənin və hüququn üstünə çıxmadığı bir ölkədə sizin bugünkü idarəetmə biçiminizə əsla və əsla yer olmadığını anlayırsınız.
Bir azad seçki ilə yalan və talan üzərində qurulmuş Şər rejiminizin bitəcəyinin fərqindəsiniz.
Bugünədək etdiklərinizin hesabını vermək məcburiyyətinin yaranacağını başa düşürsünüz.
“Istəsək Irəvanı alarıq”la kifayətlənməyin.
Davam edin, davam edin.
Istəsəniz daha nələr edə biləcəyinizə dair başqa cümlələr də qurun.
Reallığı hamımız bilir və görürük. Amma onları sizin ağzınızdan eşitməyin başqa bir dadı, başqa bir ləzzəti var.
Gözləyirik.
O başlığa etiraz
Hər dəfə belə olur:
Qar yağır.
Sonra da xəbər saytları, qəzetlər, içi bizim “Azadlıq” qarışıq, üç aşağı, beş yuxarı, eyni başlıqları atırlar:
“Qar ölkəni iflic etdi”.
Oysa ölkə zatən iflic edilib.
Sadəcə, bir az güclü yağış, bir balaca qar kifayətdir ki, bu sadə, adi həqiqət bütün çılpaqlığı ilə ortaya çıxsın.
Yəni ölkəni iflic edən qar, yağış-filan deyil, pis idarəetmədir. Korrupsiyadır. Kürü daşdıran da odur, qarı üzüqara çıxaran də.
Qışda qar günümüzü qara edir, bəs yazda niyə üzümüz gülmür? Bəs yayda niyə dərdlərimiz bitmir?
O başlıqları bir az da bu haqda düşünərək ataq.
Seçki-meçki
Dünən bir təsadüf nəticəsində öyrənmişəm ki, bu il də ölkəmizdə seçki adlı şou varmış, sən demə, ilin sonunda bələdiyyə seçkiləri keçiriləcəkmiş.
Amma bu haqda nə yazan var, nə danışan.
Gələnilki “parlament seçkisi”, hətta 2018-dəki “prezident seçkisi” şousundan belə indidən danışanlar, yazanlar tapılır, amma “bələdiyyə seçkisi” şousu qapının ağzını kəsdirib, ortada nə bir səs var, nə səmir.
Bu, ilk növbədə bələdiyyələrin ölkədə heç bir çəkisinin, rolunun, hörmətinin olmamasına görədir.
Əslində isə prezident və parlament “seçki”lərinin də bələdiyyə “seçki”si kimi, gərəksiz, əhəmiyyətsiz məsələyə çevrilməsi gərəkir.
Bir halda ki, ölkədə azad, ədalətli seçki yoxdur, onun hara keçirilməsinin də bir mənası, anlamı olmamalıdır.
“Bələdiyyə seçkisi” kimi unudulub getməlidir.
Elə deyilmi?
