Rza Talibi
Hələbdəki bir türkmən qardaşıma
Salam, qardaşım.
Bilmirəm hansı dildə yazım – ərəbcə, yoxsa türkcə. Bəlkə də zamanın olmadı bunu oxumağa, amma bir xahişim var: qurşunlu bir gecədə bunu oxu. Qoy məktubum, qələmim, mürəkkəbim savaşı, qorxunu, edamı və basqını hiss etsin.
Bilrəm, yorğunsan. Orası çox zor, siqara buradan daha ucuz! Eləmı?
Biz burda çoxuq, amma eyni zülm altında… Səninlə heç bir fərqimiz yox, burda da hər şey farsca, bəlkə ərəbcə görünə bilər, amma… boş ver, burası çox qarışıq.
Biz də savaş geçirdik – Səddamla savaşdıq, amma sonuc bizlə yar olmadı. Ordakı mərmi yığanlar, şərbət verənlər indi ən başdadılar. Amandır ha, izin verməyin sizdə də bu işi görsünlər. Orda da sələvatla şərbət verən varmı?..
Neçə nəfərsiniz? Biz heç bilmirdik orda da türk var, bağışla, türkmən, amma nə fərq edər, türkük hamımız; bilmirsən axı, bizdə hələ dava var: biri deyir, yox, biz azəriyik, bir deyir, yox türkük. Biz bu işlərlə məşğuluq… Sizin futbol taqımınız varmı, məsələn Hələbdə, Humusda? Bizim var, “Tıraxtor”dur adı, qırmızı köynəkli, yaxşı timdir, ya da siz demişkən, eyi timdir, hamı gedir ona baxmağa, stadlarda yer olmaz… Elə bil çox özümüzdən dedim sənə…
Bilirəm, orda “Tıraxtor” yox, stadlar cəsədlə dolu, silahlar, tüfənglər… Yaxşı yadıma düşdü, savaş çox həyacanlı, eləmı? İndiyə qədər əlimə tüfəng almamışam, çox həvəsliyəm savaşa!!!
Atam deyir, Suriyada türkmən yoxdur, hamısı ərəbdir. Deyirəm, ata, elə onlar da deyir İranda türk yox, hamısı farsdır. Atamdır da, qədim bəsicidir, gedər məsciddə molla Məmədlə dartışar ki, dəstəmazı belə alım, ya elə. Öz aramızda qalsın, bunların hamısı belədir. Deyirlər, Bəşər də bəsicidir, düzdür?
Burda bir Əli əmi var, biz ona “şümür” deyirik. Şümürü tanıyırsan? Kərbəlada İmam Hüseyni şəhid edəndir. Tanımırsan? Qoy deyim necə birisi olub. Bəşər kimi, hamını qıran, öldürən, zalım…
Şümürlər çoxdur, amma Əli şümür başqadır: hər şeyi Amerikaya bağlayar – küzə sındı, Amerika işdir. Qapı açıldı, Amerika işidir… Yaman adamdır! 🙂
Qardaş, başını ağrıtdım, bilirəm. Çoxdandır mücadilə verirsiniz, Türkiyə kanallarına baxıram bəzən. Amma getdikcə sizdən gördüyüm videolar azalır, eşidirsən? Gördüyüm videolar getdikcə azalır, “Youtub”da zor açılır kiliplər…
Bilirəm, şəhidlərlə dolu orası. Dil, kültür hamısı ərəbləşibdir, aclıq var, savaş var… Kəşkə oraya gələ biləydim. Tüfəng atmağı çox sevərəm, amma ürəyim yox. Öz aramızda qalsın, qorxuram. İnsandan, zalımdən, qandan qorxuram. Bilmirəm necə yardım edə bilərəm sənə.
Çoxdandır uzaq düşübsən vətəndən. Mən də uzağam, mən də yalqızam, amma bir gün savaşmalıyam. Klaviaturayla, yoxsa tüfənglə, bilmirəm.
Hələbi özləmişəm, bilmirəm, bəlkə neçə yüz il budan qabaq orda yaşamışam soyulan dərilər içində, bəlkə Nəsiminin şəklini yapışdırmışam Şamın divarlarına. Nəsimi! Tanımırsan? Çox böyük şair, həmən get onu ziyarət et…
Nə deyim, bilmirəm. Bunu deyim ki, dirən, ümidsiz olma, burda 35 milyon qardaşın var, 35 milyon evin var, 35 milyon dilin var, 35 milyon lavaş çörəyi və qatığın var, 70 milyon göz səni gözləyir.
Siqaret çəkmə, cavansan, özünə yetiş, gündə idmana get. Bağışla, unuttum, sən savaşdasan, öz siyahımı oxudum sənə. 
Sözü uzatmağa dəyməz, telefonumu və ünvanımı yazıram. Torpağını kərdilə və gəl. Gözləyirəm. Şamillə bərabər sənin Nəsimi qoxunu gözləyirik. Gülləri birgə toplayacayıq. Ümidsiz olma. Hələbdə Nəsimin səsi yenə ucalacaq.
Tanrı sizi qorusun.
Güneyli bir qardaşın.
