Bu yazını Azərbaycanın siması sayılacaq adamlara müraciət kimi qəbul edin
“Çevrəsi qapalı adam”
İsa Sadıqov, istefada olan polkovnik
Bu yazını yaxın dostum İsaxan Aşurovun nə zamansa mənə danışdığı bir hekayətlə başlamaq istərdim.
”Qərb regionundakı rayonların birində bir kişi vardı. Onu toya və ya buna bınzər yığıncaqlara dəvət edəndə, həmişə bir kənarda əyləşər, başqaları ilə özü arasında şərti bir xətt cızıb bu məsafəni saxlardı. Hətta rəqs etməyə məcbur olanda da adamlara qynayıb-qarışmaz, bu şərti dairəni ciddi şəkildə gözlərdi. Hamı ona təəccüblə və anlaşılmazlıqla baxardı…”.
Əliyevçi klanın davranışları mənə həmişə bu qəribə adamın hərəkətlərini xatırladır. Həm də, təəssüf ki, yalnız, bu deyil.
Onlar Azərbaycanın fədakarlıq simvollarıdır
Ola bilər ki, mənim müraciət kimi yazdığım bu yazı bəzilərinin xoşuna gəlməsin, bəziləri bunu süngü ilə qarşılaya bilərlər, amma mən bu müraciəti etməliyəm- buna haqqımın çatdığını güman edirəm. Çünki, bəlkə də, yüz minlərlə insan da məndən eyni davranışları gözləməkdə haqlıdır. Bütün bunlar çox aktual məsələlərdir.
Biz Azərbaycanı xərçəng kimi sarmış korrupsiyaya, təhqirlərə, təqiblərə, həbslərə, qətllərə, nəhayət, bu yaramaz rejimin özünə necə son qoya bilərk? Axı, biz 20 ildir yerimizdə addımlayırıq, hər dəfə eyni səhvləri təkrarlayırıq. Məhz, bizim fəaliyyətimiz sayəsində bu rejim özünü qoruyub saxlaya və Azərbaycana qarşı eyni cinayətləri təkrar-təkrar törətməkdə davam edir. Məhz, bu səhvlərin ucbatından, seçicilər, hansı ki, bizim arzuladığımız dəyişikliklər daha çox, onlara gərəkdir,- bizim fəaliyyət və qabiliyyətimizə, ölkədə zəruri və köklü dəyişiklikləri etmək imkanlarımıza get-gedə daha artıq şübhə ilə yanaşmağa başlayırlar.
Mən həmişə xüsusilə qeyd etmişəm ki, indi Azərbaycanda ayaq üstə dayanmağı bacaran siyasi liderlərin əziyyətlərinin və fədakarlıqlarının nəticəsidir ki, bizim ölkəmizi Türkmənistana, Şimali Koreyaya, Kubaya,.. çevirə bilməyiblər. Hakimiyyətdə olan rejim 20 ildir ki, inadla bu istiqamətdə əlindən gələni edib, amma alınmayıb. Azərbaycanda müxalifətin siması sayılan siyasi liderləri bu fəaliyyətlərinə görə qiymətləndirməmək mümkün deyil və onlar buna görə tarixi dəyərlərini almış insanlardır.
Amma əlbəttə, bu, azdır. Biz daha çox istəyirik, biz öz ölkəsində normal, insani hüquqları təmin olunaraq yaşayan bütün millətlər kimi öz ölkəmizdə yaşamaq istəyirik. Biz Azərbaycandakı rejimin eybəcər, heç bir dəyər tanımayan, qəddar, qaniçən olduğunu anlayılrıq, amma buna baxmayaraq, mübarizənin davam etməsini, köklü dəyişikliklərin baş verməsini istəyirik. Bu dəyişikliklərə öndərlik etmək missiyası Azərbaycanın indiki müxalifət liderlərinin çiyinlərindədir, millətin və dövlətin taleyi bir çox mənalarda bu insanlardan asılıdır.
Amma onlar hələ az iş görüblər
Bizə aydın deyil ki, daha nə qədər və daha nələr qurban verilməlidir ki, bu liderlər, nəhayət, qalib sonluğa qədər, diktatura rədd edilənə qədər ziddiyətlərə, əsaslı görünməyən iddialara son qoymağı bacarsınlar, bütün imkanları və qüvvələri birləşdirə bilsinlər və biz, Azərbaycan xalqı olaraq millətin birləşməsi, bütünləşməsi, dirçəlməsi hesabına əldə olunan bu qələbənin şahidi olaq.
Müxalifət liderlərindən tələb olunan sadəcə, budur! Millətin maraqları naminə birləşməyi, bütün imkanları və qüvvələri birləşdirməyi bacarmaq. Yalnız bu və bu parlaq göstəriciyə əlavə edilən qətiyyət, qərar vermək bacarığı, gerçək inamlı fəaliyyət!
Daha nələri və nə qədər itirə bilərik?
Daha nə qədər itirmək olar axı? İtirilmiş torpaqlarımız get-gedə bizdən uzaqlaşmaqdadır. Milyonlarla insan qaçqın taleyini yaşamaqda davam edir. Milyonlarla insan Vətəndə didərgin düşüb və bu axın ildən-ilə artmaqdadır. Bu rejimin hakimiyyəti dövründə on minlərlə insan, gənc həyatını itirdi, on minlərlə ailə xoşbəxtliyini və gələcəyini itirdi. Ölkənin bütün sərvətləri bir ailənin hökmü və tamahı daxilində qarət edilməkdə, milyardlarla vəsait Azərbaycandan daşınmaqdadır.
Biz bu qanunsuzluğa və özbaşınalığa qarşı birləşə bilmədikcə onlar Azərbaycan xalqı ilə hesablaşmağı ağıllarına belə gətirmir, bu xalqın dəyərli insanlarını adam yerinə qoymamaqdadırlar.
Doğrudanmı, bu qədər qurbanlar və itkilər azdır? Doğrudanmı, hansısa partiyanın, qrupun, klanın maraqları Azərbaycan xalqının maraq və mənafelərindən daha müqəddəsdir? Bu acı gerçəkliklər bizə birləşmək və bu yaramaz gerçəkliyi üzərimizdən atmaq üçün yalnız birləşmək şansı vermir, həm də bunu bizim üzərimizə bir borc olaraq, öhdəlik olaraq qoyur.
Bu birliyi təmin etməyin, mövcud olan birlik modellərini daha da gücləndirməyin yalnız bir alternativi var: bu rejimə boyun əymək və bu rejimin arqumentlərinin gücləndirilməsinə xidmət etmək.
Və bu rejim bəzən açıq, bəzən də qapalı şəkildə bütün dünyada öz təbliğatını aparmaqdadır. Bu rejimin yaramaz təbliğatçıları uzun illərdir ki, Azərbaycan xalqının nə demokratiyaya, nə də həmin demokratik dəyərlər uğrunda siyasi mübarizəyə hazır olmadığını bütün dünyaya təlqin etməklə məşğul deyillərmi? Onlar yorulmadan, usanmadan özlərinin alternativsiz olduqlarını, onlara qarşı olanların siyasi güc olmadıqlarını bütün dünyada bağırmaqda deyillərmi?
Biz nəyi tələb edirik?
Azərbaycanın müxalif siyasi liderləri, müxalif siyasi mərkəzləri həm də bu iddiaları darmadağın edərək qələbə əldə edə və Azərbaycanı bu işğalçı rejimdən xilas edə bilərlər.
Bu birlik təmin olunmadan, uzun illərdir davam edən intriqalar daha da genişlənəcək, liderlər və siyasi partiyalar əsas düşməni, Azərbaycanı əsarətdə saxlayan klanı bir kənara buraxıb bir-biri ilə rəqabəti şiddətləndirəcək.
Ola bilər ki, bəzi iddialı, amma gerçəkdə heç bir gücü və aktuallığı olmayan bir çox partiyalar da məhz, bu intriqaların yaratdığı qarışılıqlı inamsızlıqdan yaranıblar. Və heç şübhəsiz, aparıcı siyasi liderlər vahid bir siyasi güc, bütov əzəmətli bir siyasi orqanizm yarada bilsələr kənarda varmış kimi görünən bu əlavə çəkişmə mərkəzləri də dərhal yox olacaq.
Bu rejimi yox etmədən kimsə öz gücünü cəmiyyətə və ya rəqib hesab etdiyi siyasi qüvvəyə qəbul etdirə bilməz. Bəyəm hamıya aydın deyilmi ki, heç bir partiya bütün cəmiyyəti təkbaşına səfərbər edə, prezident, parlament seçkiləini qazana bilməz. Bu qədər inzibati və maliyyə resursu ilə indiki hakimiyyət belə bunu bacarmır və bütün mərhələklərdən olan seçkiləri açıq-aşkar saxtalaşdırmaq hesabına hakimiyyəti zəbt edir. Bəyəm, indi elə bir müxalif güc varmı ki, indi hakimiyyətdə olanların üsulundan yararlana bilib təkbaşına hakimiyyətə gələ bilsin? Hətta olsa belə, bu qayda ilə hakimiyyətə gəlmək Azərbaycan cəmiyyətinə yaxşı nə vəd edə bilər ki?
Bir qədər əvvəl qeyd etdim ki, indi siyasi müxalifətin siması sayılan adamların adları tarixə qeyd edilib. Bu, həm də tarix qarşısında əlavə məsuliyyət deməkdir. Milyonlarla insan bu liderlərin qarışılıqlı münasibətlərinə, onların birlik əzminə və birləşmək mədəniyyətinə baxaraq cəmiyyəti keyfiyyətcə dəyişdirə biləcək proseslərin lokomotivinə çevrilmək istəyirlər. Amma bu əzm və iradə olmalıdır. Milyonlarla insan baxdıqları səmtdə heçliyi, boşluğu və ya intriqaları deyil, həmin birləşdirici əzmi, bu əzmin yaratdığı gücü görmək istəyirlər.
Liderlik, həm də nəhəng məsuliyyət deməkdir. Bu günkü partiya lideri sabah cəmiyyətin əsaslı, əhəmiyyətli hissəsinin lideri deməkdir. Belə lider öz dar və korporativ maraqlarla birləşdirdiyi insanlarla deyil, cəmiyyətin ən geniş spektrini təmsil edən insanlarla, komandalarla işləməyi bacarmalıdır. Bunu bu gün etmək daha sanballı xidmət demək deyilmi?
Kim diktatoru seçki ilə yenəcəyinə əmindir?
Mən əminəm ki, indiki rejimin indiki davranışları müstəvisində heç bir seçki heç bir müxalif siyasi qüvvənin hakimiyyətə gəlməsi ilə nəticələnə bilməz. Kim təsəvvür edir ki, seçkilərdə İlham Əliyevə qalib gələcək və İlham Əliyev də onu təbrik edərək məğlubiyyətini etiraf edəcək?
Demək situasiya seçkiyə qədər dəyişməlidir. Elə bir situasiya yaranmalıdır ki, qalib gələn siyasi qüvvə məğlub olan siyasi qüvvənin ərköyünlüyündən, tiranlığından, qəddarlığından asılı olmayaraq ölkənin idarəçiliyini ələ ala bilsin. Demək, bu rejim, mahiyyətcə, seçkilərdən öncə dəyişdirilməlidir. Mahiyyəti dəyişdirilməmiş diktatura rejimi ilə seçki intriqalarına qoşulmaq heç kimə heç bir qələbə şansı tanımır. Demək, avtoritarizmi sındırmadan kimsə seçkilərin favoritinə çevriləcəyini, bu diktaturanı hakimiyyətdən seçki yolu ilə uzaqlaşdıracağını iddia edə bilməz.
Cəmiyyətin qələbə şansı liderlərin indiki mərhələdə davranışlarından, fəaliyyətlərindən və qarışılıqlı münasibətlərindən çox asılıdır. Birlikdə və yalnız birlikdə güclü ola bilərik. Bəziləri iddia edə bilərlər ki, əvvəllər də hansısa bloklar, alyanslar olub, amma heç nə dəyişməyib. Əminliklə söyləmək olar ki, o blokların hamısı, sanki qısa müddətli məqsədlər üçün yaradılmış, seçkidən dərhal sonra dağılacağı şübhə doğurmayan birliklər idi. Həmin bloklar mübarizənin bütün əzablarını birlikdə adlayaraq qələbəyə qədər davam etmək üçün yaradılan alyanslara bənzəmirdi.
Təbii ki, demokratik cəmiyyətlərdə fikir müxtəlifliyi, ziddiyyətlər tamamilə normaldır. Amma Azərbaycanın indiki durumunda fikir müxtəlifliyinin ziddiyətə çevrilməsi bağışlanmaz yanlışlıq olardı. Buna görə də bütün siyasi qüvvələr yalnız bir məqsəd uğrunda birləşsələr qələbə əldə etmək mümkün olar: ”bu rejim yox olmalıdır!”
Bizdə, hərbçilərdə də oxşar situasiya var. ”Əsas zərbə” anlayışı mövcuddur. Bütün şərtlər daxilində bütün qüvvələri birləşdirib bir məqsədə doğru bir zərbə endirmək. Buna görə də, hörmətli siyasi liderlər bütün imkanları səfərbər edərək əsas məqsəd uğrunda bir möhkəm güc formalaşdırmağı bacarmalıdırlar və bütün başqa mülahizələr ikinci dərəcəlidir. Bu vahid güc formalaşan zaman əhalinin bütün təbəqələrinin dəstəyi və fəallığı aşkar görükəcəkdir.
Təbii, başqa ölkələrin təcrübəsində olduğu kimi, Azərbaycanda da gəncliyin üzərinə böyük missiya düşür. Bir zamanlar Azərbaycan gənclərio böyük ruh yüksəkliyi ilə, ölümün gözünə dik baxaraq düşmənlə döyüşə yollanırdı. İndi hərb yoxdur. Əli dəyənəkli polislər var. Bu, əli silahlı düşmən qədər təhlükəli deyil. Amma ölüm təhlükəsinin hər addımda olduğu həmin zamanlarda olduğu kimi , ölüm təhlükəsinin olmadığı indiki zamanlarda Vətənin, millətin və dövlətin taleyi həll olunur.
Sadəcə olaraq, hamının bircə həftə, bir neçə gün qorxmaması tələb olunur ki, ondan sonra daha heç kim qorxmasın! Və gənclik bu örnəyi yaratmağa qadirdir.
Birinci, ikinci və sonrakı dərəcələrdən olan məsələlər
Bəli, bu mərhələdə hər şey siyasi liderlərdən asılıdır. Onlar avtoritarizmlə savaşın bu ən həssas zamanlarında cəmiyyəti səfərbər etməyin ən optimal yollarını müəyyən etməlidirlər. Tamamilə mümkündür ki, vəziyyəti nəzarətdən çıxarmaq, xaosa sürütləmək istəyən hansısa qüvvələr olsun. Bu halda da həmin qüvvələrin qarşılarında dayanan güc olacaqdır. Xalqın və onun mütəşəkkil hissəsinin gücünü, bizim gücümüzü!
Yetər ki, bütün siyasi liderlər diktaturanı rədd etməyi başlıca missiya saysınlar. Yetər ki, onlar ”kim vahid namizəd olacaq” kimi ikinci dərəcəli məsələlərin üzərində mübahisələr açaraq qüvvələri parçalamasınlar.
Mən bütün bu illər ərzində Azərbaycanda diktaturaya qarşı sinə gərərək mübarizəni davam etdirən liderlərin hamısına sayğı duyuram. Millətin əhəmiyyətli hissəsi həmin liderlərə sayğı bəsləyir və kimsə buna şübhə etməsin. Amma indi bu potensialı və enerjini qələbəyə çevirmək məqamıdır.
Bütün ikinci dərəcəli məsələləri rədd edin, əsas məqsədin diktaturanı və avtoritarizmi yox etmək, Azərbaycanda gerçək demokratiyanı bərqərar etmək olduğunu bəyan edin. Arxanızda milyonların olduğunu görəcəksiniz. Bu bəyanat milyonların inamını bərpa edəcəkdir. Mən də həmin milyonların arasında olanlardan biri olaraq bu bəyanatın səsləndirilməsini, başlıca məqsədin əldə edilməsi yolunda ikinci və sonrakı dərəcəli problemlərin müzakirələrdən çıxarılmasını tələb edirəm. Biz sona qədər sizin arxanızda olacağıq!
