Amerika qeydləri (IV yazı)
ABŞ-da qurdla quzunun birgəyaşayış formasında ömür sürdüyünü yazmışdım. O mənada ki, burda təkcə heyvanlar öz həyat tərzini çox dəyişib. Azadlığın havası onları da sərməst edib. Küçədə getdiyin yerdə dələ belinə tullanır, ən müxtəlif çöl quşları başına qonur. Heyvanlar burda toxunulmazdı. Hüquqi tərəfin bilmirəm, amma həmsöhbət olduğum amerkalılar deyir: “burda birinci afro-amerkalıların, sonra qadınların, sonra heyvanların ən axırda isə kişilərin hüququ gəlir”
Bu ölkədə ev heyvanların burax, vəhşi heyvanlar mədəniyyətin zirvəsini yaşayır. Çox qanacaqlı, qabiliyyətlidilər. Hətta deyərdim ki, heyvanlar insanların hüququn mənimsəyir. Bu rəsmi rəqmlər vəziyyəti məncə sizə tam anladacaq. ABŞ Statistika İdarəsinin məlumatına görə, amerikalılar keçən il ev heyvanlarına 55.7 milyard dollar xərcləyib.
“The Wall Street Journal” qəzetinin yazmasına görə isə bu rəqəm Almaniyanın müdafiə xərclərindən daha çoxdu. Yəni almanlar orduya amerkanların heyvanlara xərclədiklərindən az pul xərcləyir. Qısa bir qeyd itlərlə bağlı: burada itlər üçün ayrıca parklar var. Aşağıdakı foto həmin parkalrdan birində çəkilib. Adamlar hər səhər, axşam burda itlərin gəzdirir, itlər birbirləri ilə göftugu edir və s.
İtlərin ətraf aləmi nəcasəti ilə bulaşdırmaması üçün, görün bizim müsəlman düşməni saydığımız adamlar nə edib?
Hər yerdə dirəklər var. Onun üstündə elan, selofan torbalar və zibil qabı var. Elanda yazılır və sən əməl etməyə borclusan (hamı da əməl edir) ki, heyvanı güdməlisən və təbii ethitacın ödəsə zibilin paketə qoyub göstərilən zibil qabıya atmalısan.
Belə yerdə uyğun konteks olmasa da Seyyidin şeiri yada düşür: İt demə, o dəxi bizim birimiz
