Aslan İsmayılov
Sumqayıt hadisələrinin ildönümü yaxınlaşır. Illərlə bu hadisənin başvermə səbəbini və təfərrüatını ölkə və dünya ictimaiyyətinin bilməsi üçün KIV-lərdə məlumat yaymaqla, sonralar isə 2010-cu ildə yazılmış kitabın yayılması ilə məşğul olmuşam. Bundan sonra da vətəndaşlıq borcumu yerinə yetirməklə fəaliyyətimi davam etdirəcəm. Bu dəfə isə dövlət ittihamçısı olduğum Sumqayıt hadisələri ilə bağlı gördüyüm işlərdə nələrlə qarşılaşdığımı, ölkə ictimaiyyətinin, xüsusilə hakimiyyət dairələrinin fəaliyyətimə münasibəti barədə yazmaq qərarına gəldim. Bunun səbəbi hansısa inciklik deyil, çünki gördüyüm işləri kimlərinsə xoşuna gəlmək üçün yox, Vətənim, Millətim üçün görmüşdüm.
Novruz Məmmədov da məndən soruşdu ki…
Məşğul olduğum cinayət işi ilə bağlı məhkəmə baxışında qarşılaşdığım çətinliklərlə, o dövr səlahiyyət sahiblərinin cinayətə bərabər məsuliyyətsizliyindən “Sumqayıt SSRI-nin süqutunun başlanğıcı” kitabında yazdığımdan bir daha həmin hadisələrə qayıtmaq istəmirəm. Indi deyəcəklərim kitabın yazılmasından bir az əvvəl və xüsusilə kitab nəşr olunandan sonra baş verənlərlə bağlıdır. Iş üzrə hökm elan olunduğu gündən 1996-cı ilə qədər heç kimin xəbəri olmadan özümlə götürdüyüm ittiham aktı və işlə bağlı olan qeydlərimi gizlətməkdən başqa çarəm qalmamışdı, çünki Azərbaycan dövlətinin taleyi, özünü qoruma gücü hələ bəlli deyildi. 1996-cı ilin fevral ayından başlayaraq hər il hadisələrin ildönümü ərəfəsində “Azadlıq”, “Yeni Müsavat” qəzetlərində və “ANS” telekanalında hadisələr barəsində, öz təşəbbüsümlə müsahibələr təşkil edirdim. Nəhayət, 18 fevral 2010-cu il tarixdə “ANS” telekanalında “Cümə axşamı Sevinc Osmanqızı ilə” verilişində iştirak etdim. Həmin verilişdə özümlə götürdüyüm ittiham aktını, qeydlərimi nümayiş etdirib bildirdim ki, artıq hadisələrdən 20 ildən artıq vaxt keçib, hadisələrin şahidləri, o cümlədən mən yaşlanmışıq, bütün bunları araşdırmaq lazımdır, sonra gec olacaq… Bu illər ərzində susan cəmiyyət sanki oyandı. Mənə yüzlərlə zəng edən, hadisələrin təfərrüatı ilə maraqlananlar oldu. Təxminən bir həftə sonra bir tədbirdə təsadüfən görüşdüyüm Prezident Administrasiyasının xarici əlaqələr şöbəsinin müdiri Novruz Məmmədov da məndən soruşdu ki, həmin verilişdə dediklərim doğrudurmu? Bəli cavabı alan kimi xahiş etdi ki, dediklərimlə bağlı Azərbaycan Respublikası Prezidenti Ilham Əliyevə məktub hazırlayıb ünvana çatdırılması üçün ona verim. Həmin gün məktubu hazırlayıb verdim. Bir müddət sonra ictimaiyyətə məlum olan Zülfüqarlılar işi ilə bağlı Prezident Administrasiyasının hüquq mühafizə orqanları ilə iş şöbəsinin müdiri Fuad Ələsgərovla telefonla danışmaq üçün katibəsinə zəng etdim. Bir az sonra gözləmədiyim halda F.Ələsgərov mobil telefonuma zəng edib məni qəbul edəcəyini bildirdi və gələndə özümlə Sumqayıt hadisələri ilə bağlı materialları da götürməyimi xahiş etdi. Həmin gün baş tutan görüşdə əsas məsələ Sumqayıt hadisələri oldu. Uzun sürən izahatdan, mübahisədən, niyə bu günə qədər rəsmi müraciətimin olmadığı ittihamından sonra bildirdim ki, onsuz da bu iş Sizlər üçün maraqlı deyil, ona görə xahiş edirəm ki, mənim başqa işlə bağlı şikayətimi dinləyəsiniz. Fuad Ələsgərovun cavabı məni çaşdırdı və qəbul etməsinin səbəbini aydınlaşdırdı. Fuad Ələsgərov bildirdi ki, nahaq yerə belə düşünürsüz, məhz bu məsələ ilə bağlı cənab Prezident bizi bu günlərdə topladı, Sumqayıt hadisələrinin tam araşdırılması üçün hamımıza tapşırıq verdi və biz bu işlə ciddi məşğuluq. Bir neçə gün sonra Fuad Ələsgərov yenidən mənə zəng edib bildirdi ki, cinayət işinin materiallarını Azərbaycanda tapa bilməyiblər və buna görə onlar tərəfindən hüquq mühafizə orqanlarının işçiləri Rusiyaya göndərilib, ancaq Moskvada da tapa bilmədiklərindən işçilər Stavropola yola düşüblər. Əvvəllər Stavropol diyarında məhkəmə sədri işlədiyimdən məsələdə kömək etməyimi istədi. Qətiyyətlə bildirdim ki, cinayət işinin materialları ya Ali Məhkəmədə, yaxud Respublika prokurorluğunda olmalıdır. Bildirildi ki, Ali Məhkəmədə yoxdur, ancaq yenə axtararlar. Iki gündən sonra Fuad Ələsgərov zəng edib təşəkkür etdi və bildirdi ki, cinayət işinin materialları Respublika prokurorluğunun arxivində tapılıb, ancaq xüsusi əhəmiyyət kəsb edən video kasetlər məhv edilib. Hakimiyyətin yüksək rütbəli məmurlarının məsələyə bu cür yanaşması məni çox sevindirdi. Fikirləşdim ki, nəhayət Sumqayıt hadisələrinin əsl mahiyyəti açılacaq və bütün dünyada Azərbaycan xalqına atılmış böhtan ifşa olunacaq. Ancaq sevincimin ömrü qısa oldu…
“Xalq qəzeti”ndən rədd cavabı
14 mart 2010-cu il tarixdə, var gücü ilə Sumqayıt hadisələrinin ədalətli araşdırılmasını əngəlləyən, elan etdiyi hökm ilə məhkəmə dövrü aşkar olunan faktları gizlədən, prosesə sədrlik etmiş, çıxardığı sifarişli hökmlərə görə hüquq müdafiəçisi Leyla Yunus tərəfindən məşhur “zolaqlı mantiya”ya layiq görülmüş Ali Məhkəmənin keçmiş hakimi Mənsur Ibayevin imzası ilə “Xalq qəzeti”ndə “Aslan Ismayılov öz günahlarını ört-basdır etmək üçün şantaca əl atır” başlıqlı bir səhifəlik yazı çıxdı. Həmin gün “Xalq qəzeti” təkzib, yaxud müsahibə vermək istəyimə rədd cavabı verdi. “Azərbaycan” qəzetinin baş redaktoru Bəxtiyar Sadıqova müraciətimdən sonra qəzetin, səhv etmirəmsə, Rəşad adlı əməkdaşı məndən Sumqayıt hadisələri və “Xalq qəzeti”ndəki materialla bağlı bir səhifəlik geniş müsahibə götürdü. 3 gündən sonra müsahibə yoxlanılması üçün mənə göndərildi. Sonradan müsahibə dərc edilmədiyinə görə baş redaktorla əlaqə saxladıqda bildirildi ki, problemi yuxarılarla həll edim. Bundan sonra bu məsələ ilə bağlı heç kimlə əlaqə saxlaya bilmədim.
Artıq 2010-cu il aprel ayının sonu idi. Övladlarıma mənə böhtan atıldığını və kitab yazmaq fikrimi açıqladım. Qeyd edim ki, buna qədər ölkədə tanınmış bir neçə jurnalistə məndə olan bütün materialların surətini təqdim edib bu barədə kitab yazmalarını xahiş etmişdim. Söz verənlər çox olsa da heç bir iş görülməmişdi. Övladlarım bir neçə xarici dil bildiklərindən onlardan internet vasitəsi ilə dünyada Sumqayıt hadisələri ilə bağlı çap olunmuş bütün materialları tapıb azərbaycan dilinə tərcümə etmələrini xahiş etdim. 1 ay 10 gün bütün ailə üzvlərim gecə-gündüz bu işlə məşğul olduq. Oğlanlarım Vaqif, Ziyəddin gecə-gündüz arxiv materiallarını axtarıb tapır, tərcümə edir və kompyuterdə yığırdılar. Həyat yoldaşım öz arxivimdə olan materialları toplayırdı. Vaqif ev üçün printer, skaner aldı. Həmin günlər evimiz nəşriyyata oxşayırdı. Gün ərzində 4-5 saat yatırdıq. Ilk günlər evdə deyəndə ki, kitabı 28 May Müstəqillik gününə yekunlaşdırmalıyıq, etiraz edən olmasa da, hamı gülümsəyirdi ki, bu qədər materialın içindən ilin axırına çıxsaq yaxşıdır. Ancaq hamı gecə-gündüz işləyirdi, çünki bu işin mənim üçün həyatım qədər vacib olduğunu bilirdilər. Hər dəfə o günlər yadıma düşəndə təəccüblənirəm ki, hamımızda o qədər güc, həvəs haradan yaranmışdı və bir daha əmin oluram ki, sağlam ailə sağlam ideya ətrafında birləşəndə onların qarşısında duracaq maneə yoxdur! Mayın ilk günlərindən Vaqiflə, Ziyəddin işlərinin azaldığından bu kitabla bağlı sayt yaratmağı təklif etdilər. Təklif sözarası olduğundan “özünüz bilərsiniz” ifadəsi ilə kifayətləndim. Ancaq 26 may 2010-cu ildə kitabın təqdimatı zamanı gördüyüm www.sumgayit1988.com saytının heç də kitabdan az əhəmiyyətli olmadığını anladım. Oğlum Vaqifin dostunun atasının mətbəəsi olduğundan mayın 14-ü və ya 15-i material mətbəəyə təqdim olundu. Kitabın 28 maya qədər təqdimat mərasimi keçiriləcəyini bildirən oğluma deyilən sözlər yadıma düşəndə bu gün də özümü gülməkdən saxlaya bilmirəm. Vaqifə demişdilər ki, ay bala normal adamlar 5 ilə kitab yazır, ən azından 5 ay əvvəl də çapa təqdim edirlər. Ancaq anormallar 1 aya kitab yazıb 10 günə də onu çap edib təqdimatını keçirmək istəyərlər. Bütün mətbəə işçilərinin fədakarlığı nəticəsində kitab mayın 25-i gecə hazır oldu.
26 mayda “Hyatt Regency” otelinin Quba zalında ölkənin 100-ə yaxın tanınmış şəxslərinin iştirakı ilə təqdimat mərasimi keçirildi. Təqdimatda iştirak edən Milli Məclisin üzvləri Qənirə Paşayevə, Rəbiyyət Aslanova, Səməd Seyidov, Vahid Əhmədov, Gültəkin Hacıyevə, Nəsib Nəsibzadə, ziyalılar Şirməmməd Hüseynov, Cəmil Həsənli, Çapay Sultanov, akademiklər Teymur Bünyadov, Rafiq Əliyev, Ramiz Rövşən, Rüstəm Ibrahimbəyov, rəhmətlik Anar Məmmədxanov və adlarını çəkmədiyim digər şəxslər kitabın erməni təbliğatına qarşı xüsusi əhəmiyyətini qeyd etdilər. Oğlanlarım tərəfindən yaradılan sayt da həmin gün tədbir iştirakçılarına təqdim edildi. Az müddət sonra məni Xarici Işlər Nazirliyinə dəvət edib kitabın bir çox dillərə tərcüməsi üçün razılığımı, yayılması üçün çap olunmuş kitablardan istədilər. Dünya şöhrətli kinorejissor Rüstəm Ibrahimbəyov kitabın əsasında, Qazaxıstan Prezidenti Nursultan Nazarbayevin sifarişi ilə çəkdiyi “Köçərilər” filmindən də, möhtəşəm film çəkmək istəyini bildirdi, razılığımdan sonra “Prokuror imperiyaya qarşı” filminin ssenarisini yazdı və Mədəniyyət və Turizm Naziri Əbülfəz Qarayevlə görüşüb çəkiliş xərclərinin ödənilməsi üçün rəhbərliyə müraciət etmək razılığını aldı.
Tək Sumqayıt hadisələri ilə bağlı adlandırılacaq filmin beynəlxalq ictimaiyyət üçün maraqlı olmayacağından filmi o cür adlandırmışdı. Həmin dövr Təhsil Naziri vəzifəsində çalışan Misir Mərdanovla görüşüb Sumqayıt hadisələri həqiqətlərinin vacibliyini qeyd etməklə tədris proqramında əks etdirilməsini xahiş edib kitabı ona təqdim elədim. 3 gün sonra Misir müəllim mənə zəng vuraraq kitabda olan məlumatların çox vacib olduğunu və bununla bağlı 10 və 11-ci siniflərlə görüşlərin keçirilməsini təklif elədi.
Təşəbbüsü müsbət qəbul edəndən bir neçə gün sonra məktəblərin birində şagirdlərlə 2 saatdan artıq davam edən və çox maraqlı bir tədbir baş tutdu. Bundan sonra, vaxtilə Əli Kərimlinin yanında durmağı ilə fəxr edən, bu gün onu qamçılayan AZ TV-nin aparıcı siması Ibrahim Məmmədov kitabla bağlı film çəkəcəkləri müjdəsini verdi və bu işdə ona kömək etməyimi xahiş etdi. Bir müddət keçmiş Sumqayıtla bağlı yeni saytın təqdimat mərasiminə dəvət etdilər. Kitabın özündə yazmışdım ki, bu hadisə o qədər zəngindir ki, kitabda qeyd olunan hər bir başlıqla bağlı ən azından onlarla kitab yazıla və sayt yaradıla bilər. Güman etdim ki, bundan sonra hakimiyyət Sumqayıt hadisələrinə lazımi diqqəti yetirəcək. Ancaq yenə yanıldım…
Əli Həsənov və Mənsur İbayevin “qəhrəmanlığı”
Xarici Işlər Nazirliyi nəinki kitabı başqa dillərə tərcümə etmədi, götürdükləri kitabları belə yaymadı və ardınca mənimlə bütün əlaqələri kəsdilər. Təhsil Nazirliyi tərəfindən təşkil edilən tədbir şagirdlərlə birinci və sonuncu görüşüm oldu. Mənə məlum olmayan səbəblərdən bu təşəbbüsü dayandırdılar. Saytın təqdimatında gördüyüm o oldu ki, eyni bizim yaratdığımız saytdakı məlumatlardır, sadəcə www.sumgayit1988.com adında “g” hərifi “q” hərfinə dəyişdirilib. Hadisələri olduğu kimi filmdə canlandırmaq istəyən Rüstəm Ibrahimbəyov düşmən elan olundu. Sənədli filmin çəkilişi üçün Ibrahim Məmmədova məhkəmə prosesini gizli izləyib, sahiblərinə telefonla məlumat verən, tərəfimdən məhkəmə prosesində iştirak edən gənclərlə birlikdə tutulub Ali Məhkəmə sədrinə təhvil verilən erməni milliyyətindən olan DTK (KQB) işçisi Çaturyanın haradan, necə zəng etməsini yerində göstərməkdən tutmuş, bir çox məsləhətlərimi bildirməklə əlavə olaraq bir günlük müsahibə verdim. Hər seriyası 1 saat 20 dəqiqədən ibarət 3 seriyalı, Sumqayıt hadisələri ilə bağlı çəkilmiş sənədli filmdə mənə 1 dəqiqədən az vaxt ayrıldı. Onun da ayrılması bir səbəblə bağlı idi ki, tamaşaçılar Sumqayıt işində prokurorun kim olduğunu bilsinlər. Bu da bəd niyyətdən doğmuşdu, çünki, o filmi çəkdirənlər gözəl bilirlər ki, Azərbaycan tamaşaçıları ədalətsiz baxılmış istənilən cinayət işində günahı prokurorda görürlər. Əvəzində o dövr Sumqayıtda yüksək vəzifə tutmuş, qorxusundan səsini belə çıxartmayan, bu gün Baş Nazirin 1-ci müavini, Qaçqınların və Məcburi Köçkünlərin Işləri üzrə Dövlət Komitəsinin sədri işləyən Əli Həsənov və yuxarıda qeyd etdiyim Mənsur Ibayev bolluca öz qəhrəmanlıqlarından danışdılar.
Dindirmə yoxsa məzhəkə?
Bir müddət sonra Azərbaycan Respublikası Baş prokurorluğu Baş prokuror Zakir Qaralovun adından Sumqayıt hadisələri ilə bağlı cinayət işinin təzələnməsini, istintaq qrupunun yaradılmasını elan etdi və xahiş etdi ki, kimlərdə Sumqayıt hadisələri ilə bağlı hər hansı məlumat varsa onlara bildirsinlər. Niyyəti əslində o hadisələri araşdırmaq olan orqan birinci növbədə o işin bilavasitə iştirakçısı kimi məni dəvət edib dindirməli idi. Bu olmadı. Dəfələrlə etdiklərim zənglərdən uzun müddət keçəndən sonra məni dindirmə üçün Ağır cinayətlər üzrə istintaq idarəsinə dəvət etdilər. Səhər tezdən getdim ki, işlə bağlı ən azından gün ərzində dindiriləcəm. Ifadə verməyə başladıqdan az müddət sonra müstəntiq bildirdi ki, qısa olmaq lazımdır, bu qədər ətraflı danışmağa ehtiyac yoxdur. Artıq protokolu yekunlaşdıracaqlarını gördüyümdən imza edəndə öz xəttimlə əlavə etdim ki, dindirmənin gedişindən, səthiliyindən mənim dindirilməyimin formal xarakter daşıdığının şahidi oldum. Müstəntiqə bildirdim ki, əlavəni ona görə etdim ki, qoy gələcək nəsillər görsün ki, 20 ildən artıq müstəqil dövlət olsaq da bu günki hakimiyyət Sumqayıt hadisələrinin ətraflı araşdırılmasında maraqlı deyil! Əlavəmi narazılıqla qarşılayan müstəntiq, otaqdan çıxmaq istədikdə, başqa müstəntiqlərlə bildirdilər ki, tələsməyin Sizinlə bağlı əlavə istintaq hərəkəti keçirəcəyik və qarşıma 10-a yaxın cürbəcür şəkillər qoyaraq bu insanlardan kimləri tanıyırsınız, kitabınızda qeyd etdiyiniz Çaturyan bunların arasında varmı sualını ünvanladılar. Bir anlığa, necə deyərlər, dalağım sancdı. Bunların məni istintaqa dəvət etmələrinin səbəbini anladım. Üstündən 22 il müddət keçəndən sonra cəmi 10 dəqiqə gördüyüm Çaturyanı tanımasam deyəcəkdilər ki, kitabda yazılanlar yalandır, Ismayılov özündən qəhrəman düzəltmək istəyir, Çaturyanın şəklini təqdim etdik heç tanımadı. Gücüm, içimdə yardım üçün, uca Allaha müraciət etməyə və bütün diqqətimi şəkillərə yönəltməyə çatdı. Bir anlığa 22 ildən sonra Çaturyan gözümün önündə canlandı. Şəkillərin birində onu tanıdım. Ancaq şəkildəki Çaturyan gördüyümdən təxminən 5 yaş cavan olardı. Şəkili götürüb məni diqqətlə izləyən müstəntiqlərə dedim: “Çaturyan budur, ancaq mən gördüyümdən təxminən 5 il əvvəlki şəkilidir, çünki, mən görəndə başında saçları daha seyrək idi”. Bunu deyib dərhal şəklin arxasına baxdım, çünki bilirdim ki, müstəntiqlər şəklin arxasında özləri üçün şəkli əks olunmuşların adlarını yazırlar. Şəkilin arxasında Çaturyanın adı, soyadı və işlədiyi yer “SSRI DTK-sının DQMV-də nümayəndəsi” sözləri yazılmışdı. Elə oradaca bəlli oldu ki, həmin dövrdə Azərbaycan DTK-sında başqa bir Çaturyan da işləmişdir.
Əsədağa Abdullayev bildiklərini o dünyaya aparmalı oldu…
Istintaqçılardan, o cümlədən Sumqayıt hadisələri ilə bağlı yaradılmış istintaq qrupunun rəhbəri, Baş prokurorun 1-ci müavini Rüstəm Usubovdan, AZ TV sədrinin müavini Ibrahim Məmmədovdan, artıq ağır xəstə olan, Sumqayıt hadisələrini məndən də mükəmməl bilən, həm Azərbaycan, həm də Rusiya məhkəmələrində Sumqayıt hadisələri ilə bağlı baxılan cinayət işlərində vəkil qismində iştirak edən, bu hadisələrdə ancaq Vətən marağı güdən nadir insanlardan biri olan əslən Masallılı Əsədağa Abdullayevin dindirilməsini xahiş etsəm də buna fikir verən olmadı. O hadisələrdə bildiklərini elə həmin il rəhmətlik Əsədağa Abdullayev özü ilə o dünyaya aparmalı oldu…
Bu gün də hakimiyyət orqanlarının Sumqayıt hadisələri ilə bağlı cinayət işini yenilədiklərini elan etdikləri bəyanatdan 4 il vaxt keçsə də hələ də görülmüş işlərdən bir xəbər yoxdur. Bu gün Azərbaycan hakimiyyəti vaxtilə Türkiyə hakimiyyətinin yol verdiyi, dövlətçiliklərinə ciddi ziyan vuran səhvi eyni ilə təkrarlayır. Onlar da illər boyu Ermənistan hakimiyyətinin təşkil etdiyi uydurma “erməni soyqırımı” iddiasını görməməzliyə vurdular. Əvəzində Türkiyə, ona heç bir fayda verməyən, NATO-ya üzv oldu. Uzun illər, Türkiyəyə Avropa qapılarını açacaq, Avropa Birliyinə üzv olmağa hazırlıq gördülər. Həlledici məqamda Avropa Birliyi Türkiyə hakimiyyəti qarşısında bir neçə şərt qoydu, başlıcası da o oldu ki, Türkiyə dövləti “erməni soyqırımı”nı tanımalıdır. Bu tələbi təkzib etməyə isə Türkiyə əsla hazır olmadı. Dünya dövlətləri dalbadal “erməni soyqırımı” ilə bağlı qanunlar qəbul etdilər. Türkiyə hakimiyyətinin təkzibinə, arxivlərinin belə açılmasına səs verən olmadı. Yeri gəlmişkən, bu günlərdə Türkiyə Baş Naziri Rəcəb Tayyib Ərdoğanın Almaniya səfəri zamanı, özləri demiş, “yediyi birinci tokat” Almaniya kansleri Angela Merkelin Türkiyə dövləti tərəfindən “erməni soyqırımını” tanıması tələbi oldu. Əminəm ki, bu gedişlə yaxın illərdə dünya dövlətləri “Sumqayıt soyqırımı” adında qanunlar qəbul edəcək və bizim hakimiyyət buna hazır olmadığından həmin “tokat”ı yeməyə məcbur olacaq… Bu müddət ərzində özüm kitabı rus dilinə tərcümə edib, çap etdirdim. Bəlkə Türkiyə dövləti öz maraqları üçün istifadə edəcəklər deyə, türk tərcüməçilərin köməyi ilə kitabı türk dilinə tərcümə etdirib çap elətdirdim. Tam istifadə etməsələr də Türkiyə tərəfi, heç olmasa, TRT telekanalında və rəsmi saytalarında kitabla bağlı bir neçə məlumat yaydılar. Oğlum Vaqif kitabı ingilis dilinə tərcümə etdi və çap olundu. Sonra yenə Vaqifin köməyi ilə kitab yenidən işlənildi və amerikalı professorlar Tomas Qolts, Daniyel Bruks, David Svedman, Djudis Qanderson və Rob Ralstonun məsləhətçiliyi ilə yeni “SUMGAYIT: An Armenian Agitator And The Beginning of the Collapse Of The USSR” adlı kitab çap olundu, elektron versiyası hazırlandı və bu günə qədər 2 ABŞ dollarına “amazon.com” saytında satışdadır. Kitab, sadalanan dillərdə tərəfimdən 20 minə yaxın nüsxədən artıq pulsuz bütün dünyaya yayılmışdır. 500 minə qədər insan www.sumgayit1988.com saytına daxil olub oradan kitabın müxtəlif dillərdə olan elektron versiyasını oxumuşdur.
Bütün bunların əvəzində hakimiyyət Ibrahim Məmmədovun başçılığı ilə facebook səhifəsində “pavlik morozov”lardan ibarət bir qrup yaradıb məni ermənilərə işləməkdə ittiham etməyə başladılar. Ədalət naminə qeyd edim ki, müəyyən məqama qədər Fuad Ələsgərovun bu işə can yandırdığının şahidi oldum. Sonra sanki, ciddi göstəriş almış kimi bu məsələ ilə bağlı əsla maraqlanmadı. Nəticədə gördüyüm o oldu ki, həmişə olduğu kimi, Azərbaycanda milli mənafeyə toxunan məsələlər belə fərdlərə münasibətə qurban edilir. Belə olmasaydı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Ilham Əliyevin Sumqayıt hadisələri ilə bağlı müşavirə keçirib göstəriş verməsinə, Heydər Əliyev mərkəzinin açılışında, Sumqayıt hadisələrinin kitabda qeyd edildiyi kimi baş verməsini göstərməsinə baxmayaraq kitaba, sayta ancaq mənim adımla bağlı olduğuna görə bu cür insafsız münasibət göstərməzdilər. Əvəzində bu illər ərzində Sumqayıt hadisələrinin ört-basdır edilməsində xüsusi rolu olan hakim Mansur Ibayev “Şöhrət” ordeni, Prezident təqaüdü ilə mükafatlandırılmazdı. Bununla belə, bir daha gənclərimizə müraciət edirəm, Vətən, Millət üçün əlinizdən gələni edin. Tarix hər addımın dəyərini düzgün verir.
