Illərdir xalqı Telli Borçalının sazına oynadanlar indi özləri bu sazın üzərindən utanmadan oyun qururlar. Telli Borçalıdan nəhəng bir düşmən obrazı yaradıb ölkənin əsas gündəminə çeviriblər bu hadisəni. Onun nə qədər həqiqət olması məlum olmasa belə. Məlum olan bu hadisənin üzərində saxta vətənpərvərlik görüntüsü yaradılmasıdır.
Yaxşı fürsətdir, titulsuz, adsız biridir, üstünə gedib ilin bədbəxti etmək olar. Amma lap tutaq ki, deyildiyi kimidir, Telli Borçalının şəxsi maraqları, pul qazanmaq ehtirası bu günü kölgədə qoyub. Elə onu həmin gün məclisə dəvət edənlərin də milli hislərinin yoxluğuna, 20 Yanvarın onlar üçün əhəmiyyətsiz bir gün olduğuna inanaq. Faciədirmi bu? Əlbəttə, yox. Bir xalqın içindən bir neçə nəfər beləsinin çıxması faciə deyil. Faciə, həmin şəhidlərin qanı hesabına azad olan bir ölkənin, qeyri-azad ölkəyə çevirilməsinə göz yummaqdır. Faciə, şəhid olmalı olanları, bir parça çörəyə görə intihara vadar etmək, ən yaxşı halda ölkədən didərgin salmaqdır. Faciə, bu hadisənin 93-cü ildə Xocalıda baş verdiyini deyən bütöv bir nəsil yetişdirməkdir. Faciə, Faiqin avtomobilinin nömrəsini, Aygünün evinin sayını, başqa birinin məşuqəsinin nə qədər imkanlı olmasını bu xalqa zəruri informasiya kimi hər gün xatırladan sizlərsiniz. Məqsədli şəkildə artist tayfasının dəbdəbəli həyatını təbliğ etmək, mövcudluğun, təminatlı yaşamın əsas şərti Aygün, Faiq, Nadir olmaqdan keçdiyini xalqa sırımaqdır faciə. Tellidən düşmən düzəldənlər, siz deyilsiz ki, 26 fevralda Rusiyada konsert verən Nadir Qafarzadəni aslan ayaması ilə bizə sırıyanlar? Indi sabah Ilham Əliyev qalxıb Tellini hansısa fəxri adla təltif etsə, cəsarətiniz çatacaqmı ona qarşı kampaniya aparmağa, efir qadağası qoymağa? Əlbəttə, yox. Bu şou, bir neçə il bundan öncə xaricdə yaşayan erməni əsilli bir fahişənin, Ermənistandakı körpələr evinə külli miqdarda maliyyə yardım etməsini xatırlatdı mənə. O zaman bu hadisə ünlü politoloq, radikal antierməni Mübariz Əhmədoğlunun bir neçə aylıq mövzusu oldu. Cənab Əhmədoğlunun Ermənistanın bir fahişəyə möhtac qaldığını deməsini, bundan sonra onların bir dövlət kimi uzağı bir neçə həftə mövcud ola biləcəyi proqnozu verdiyini də xatırlayıram. Amma olmadı. Əhmədoğlu mövzunun ətrafında o qədər dartışdı, bir də ayıldı ki, həftələr yox, artıq aylar keçib, amma mövzunu bitirə bilməyib. Tellinin xalqımızın başına açdığı bu oyun, adamları necə təəccübləndiribsə, Əhmədoğlu da eynən elə təəccüblənmişdi. O zaman bu hadisədən təəccüblənməsəm də, xeyli düşünmüşdüm. Məni düşündürən Ermənistanın çöküşü, iqtisadi durumu deyildi. Ümumiyyətlə, heç vaxt belə sadə düşüncələrin əsirinə çevrilməmişəm. Nə də olmasa, son 20 ildə torpaqlarımızın 20 faizini işğal ediblər, yüz illərin düşmənçiliyi var aramızda. Beləsinə “yazıq”, “gücsüz” damğası vurmaq riyakarlıqdır, daxilə hesablanmış yalançı təsəllidir. Bütün ağıllı rəqiblər düşmənlərinə ehtiyatla yanaşır, bizdən fərqli olaraq. Məni düşündürən Azərbaycan insanının bu qədər ucuz yollarla vətənpərvərlik görüntüsü yaratması idi. Əlbəttə, əxlaqsız hesab olunan bu qadının, əxlaqlı vətən sevgisi daha möhtəşəmdir, nəinki cismini qoruyub, ruhunu, dəyərlərini satan birinin yalançı vətənpərvərliyi.
