Orası Milli Məclisdir. Adından da göründüyü kimi, bu məclis cəmiyyətin, dövlətin maraqlarını önə çəkməlidir, qəbul etdiyi qanunlarda onların mənafeyi əsas tutulmalıdır. Bütün müzakirələr, qəbulu gözlənilən qanunlar da xalqın diqqətində olmalı, həm də onların müzakirəsinə buraxılmalıdır.
Təbii ki, bunlar olmalı olanlardır. Bəs əslində, nə baş verir? Ölkəmizdə, hətta ən az əhəmiyyətli ictimai vəzifələrin icrasında da xalqın hər hansı şəkildə iştirakı istisna olunur. Vətəndaşlara təqdim olunan bütün məlumatlar da bir mənbədən, yəni, bir partiya və onun tabeçiliyəndə olan informasiya vasitələrindən ötürülür. Adından da göründüyü kimi, milli olmalı olan məclis isə hər gün geriyə doğru, mütərəqqi dünyadan uzaqlaşmaq istiqamətində yeni-yeni qanunlar qəbul edir, mövcud olanlara isə öz mənafelərinə xidmət edəcək əlavə və dəyişikliklər edir. Hətta maraqlarına uyğun olanda, özlərinə təhlükə hiss edəndə qadağalara da əl atırlar. Qanunsuz, düzəlişsiz, müzakirəsiz…
Yanvarın 1-dən Milli Məclisə telefonla keçmək, daha doğrusu, görüntü götürmək imkanı olan, “smartfon” telefonlarla daxil olmaqla yasaqlanıb. Məqsəd aydındır, Milli Məclisdə baş verənlərin ictimailəşməsinin qarşısını almaq.
Bu addım xüsusən jurnalistlərə qarşı yönəlib. Burada istər-istəməz sual yaranır: axı niyə? Orada nə baş verir ki, onun ictimailəşməsindən ehtiyatlanırlar? Bundan sonra Milli Məclisdə nə baş verə bilər ki, onun ictimailəşməsinin ciddi narahatlıq yarada biləcəyini düşünüb, bəri başdan belə bir qadağa tətbiq edirlər?
Milli Məclis məsələsini Elşad Abdullayev köklü şəkildə həll etməyibmi? Indi orada nə baş verməlidir ki, Elşad Abdullayevin kamerasının qeydə aldığından daha təsirli, daha ciddi olsun? Hamının izlədiyi bu kadrlar Milli Məclisin necə təşkil olunduğunu açıq-aşkar göstərir. Orada hər mandata, həmçinin zamana görə dəyişən qiymətlər, məmurlar arasında bölüşdürülən yerlərin sayı, bütün bu oyunlara vasitəçilik edənlər və s. öz əksini tapıb. Indi Azərbaycan cəmiyyətini daha nə ilə təəccübləndirə bilərsiniz ki?
Bəlkə qanunların qəbulu zamanı deputatların başqa həmkarlarının yerinə səs verdiyini əks etdirən görüntülərin mediada yayılmasından sonra ağıllarına gəlib belə bir qadağa? Məgər görmədilərmi ki, deputatların bir-birinin yerinə səs verdiyini əks etdirən kadrlar Azərbaycan vətəndaşlarında heç bir təəccüb doğurmadı. Əksinə, cəmiyyətin bu cür olayları adi hal kimi qəbul etdiyinin şahidi olduq.
Bir halda ki, vətəndaşlar seçki məntəqələrində, seçki dairələrində baş verənlərə, orada çəkilən dəhşətli saxtakarlıq videolarına, fotolara, deputatları Milli Məclisə aparan yolların “rəngarəngliyinə” biganədirsə, parlamentdə baş verə biləcək xırda hadisələrə görə narahatlıq keçirməyə dəyməz. Məsələn, Səməd Seyidov Milli Məclisdə nə etsə də, Azər Həsrətin onun deputat olduğu dairədən lentə alıb ictimailəşdirdiyi seçki saxtakarlığını üstələyə bilməz.
Əsas olan sizləri Məclisə aparan yollardır, oradakı fəaliyyət yox… Belə ciddi görüntüləri qəbul edən cəmiyyət, Məclisdə onun maraqlarının əksinə qəbul olunan qanuna yüz nəfərin yerinə bir nəfərin səs verməsini ciddi hadisə saya bilməz. Halbuki, normal Məclisdə bundan ciddi hadisə ola bilməzdi…
Mümkün ciddi hadisələr baş verəndən sonra telefona yasaq qoymaq ciddilikdən çox uzaqdır. Bu Məclisdə qanunların müzakirəsi, qəbulu zamanı hər hansı gərginlik, əks yanaşmanın şahidi olan olubmu? Ümumiyyətlə, istənilən qanun layihəsinin müzakirəsində 90 faiz deputatın səsi çıxmırsa, bütün qanunlar, əlavə və dəyişikliklər 110 səs lehinə (bu rəqəm çox cüzi dəyişikliklə aşağı və ya yuxarı ola bilər – X.Q.) ən yaxşı halda, bir nəfər əleyhinə olursa, o Məclisdə baş verənlərin ictimailəşməsindən narahat olmağa dəyməz!
