Mətbuat günündə jurnalistlərə ev paylanarkən Ilham Əliyevin də orada iştirakı və dediyi sözlər düşünmək üçün bir xeyli predmet verdi..
Həmin gün biz demək olar ki, bütün telekanallarda verilən reportajlara baxdıq, bir neçə dəfə ev alan jurnalistlərin siyahısını nəzərdən keçirdik, hətta az qala onu bircə-bircə öyrəndik. Təəssüratımız nə oldu?
Indi deyəcəm. Tələsməyin. Ağlıma gələn ilk fikir bu oldu ki, əcəba, doğrudanmı I.Əliyevin bu qəzetlərə, bu jurnalistlərə ehtiyacı var? Bizim hakimiyyətin həqiqətənmi dayağı bunlar – bu qəzetlər, bu jurnalistlərdir?
Bu qəzetləri bəlkə də son on beş ildə bircə nəfər belə vərəqləməyib, orada heç kim özü üçün nəsə maraqlı bir şey tapmayıb, bu jurnalistlərin çoxu yazı yazmaq vərdişlərini belə itiriblər, çünki adam oxunmayanda yaza da bilmir… Elə qəzetlər vardı ki, onların adını birinci dəfə eşidirdim. Elə jurnalistlərə rast gəlirdin ki, bu adamların bir vaxt “müəllim”, hətta “ustad” deyə müraciət etdiyi jurnalistlərin ev almamasının fonunda bu media fərasətlilərinin ev almasını başa düşmək, anlamaq müşkül məsələ idi…
Biz də uşaq deyilik, başa düşürük ki, evlər jurnalistlərə verilmək üçün deyildi, bir daha öznünküləri mükafatlandırmaq üçün idi. Amma adam özünə dayaq seçəndə də bir fikirləşər, götür-qoy edər…
Rəsmi qəzetlərin nəyi olmasa da, onları heç kim oxumasa da, bu qəzetlərin periodikliyi var, dövlətin hesabına vaxtında nəşr olunurlar. Amma elələri vardı ki, onlar nəinki gündə, bəlkə heç ayda bir dəfə çıxmır, sadəcə adını gündəlik qəzet qoyub. Hətta vaxtında nəşr olunsalar belə, nə dəyişəcəkdi? Bu qəzetlərin oxucusu yoxdur…
Ev alan jurnalistlərin siyahısına baxanda ilk dəfə olaraq bu hakimiyyətə yazığım gəldi. Amma təəccüblənmədim, çünki bunlar özləri necə alimdirsə, necə məmurdursa, jurnalistləri də elədir.
Amma mənim daha çox dövlətə, dövlətçilik ideyasına yazığım gəldi. Belə aydın olurdu ki, ev alanlar daha çox dövlətçidirlər, daha çox vətənpərvərdir və daha çox millət təəssübü çəkəndirlər… Nə demək olar? Yazıqlar olsun…
I.Əliyev orada dedi ki, bizim jurnalistlər dünya mediasına çıxmalıdır. Bunu eşidəndə diksindim. Amandır! Etməyin! Biabır olarıq!..
Mən o jurnalistlərin bəzisini tanıyıram. Hətta Azərbaycan dilində əməlli-başlı cümlə qura bilmirlər. Nə qədər belə adamı vaxtilə jurnalist etmişik.
Bilirdik ki, informasiya yaza bilmirlər, məqalə bir tərəfə qalsın! Ona görə də deyirdik ki, xəbəri gətir, sonrası sənlik deyil. Özümüz yazırdıq xəbəri də, məqaləni də. Ertəsi gün qəzeti açanda, öz imzalarını görəndə qürurlanırdılar. Heç yadlarına da düşmürdü ki, bəs axı o, bu yazını, xəbəri yazmayıb, biz bunu onun əvəzinə yazmışıq…
Bu yolla bəzilərini ortabab jurnalist edə bildik, amma bəzisi kişi kimi sözünün üstündə durdu, axıra qədər jurnalist ola bilmədi ki, bilmədi… Indi belə çıxır ki, bunlar bizim öncüllərimizdir, biz onlardan öyrənməliyik.
Mən I.Əliyevin milli mətbuata münasibətini bilirəm. Əgər səhv etmirəmsə, o, prezident olandan sonra bir dənə belə olsun yerli qəzetə müsahibə verməyib. Əgər münasibəti yaxşı olsaydı, yəqin ki, müsahibə verərdi.
Bütün bunları yazıram, sonra da özüm-özümdən soruşuram: əcəba, doğrudanmı sən bu qədər sadəlövhsən? I.Əliyev həmin jurnalistlərə evi yazdıqlarına görə deyil, əksinə, yazmadıqlarına, jurnalistikanı əsl Nekropolisə çevirdiklərinə görə verir…
Siyahıda bir-iki ortabab, hansısa yaxınlaşmada az da olsa, jurnalist adlandırıla bilən bir-iki nəfər də vardı. Amma son beş-on ildə onların da bir yazısını belə oxumamışam, onlar da yazmağı tərgidib və özlərinin zorla bacardıqları, axıra qədər mənimsəyə bilmədikləri sənəti indi başqalarına “öyrətməklə” məşğuldurlar…
Ev məsələsi bu miqyasda birinci dəfədir ki, olur. Düzdür, əvvəllər də deyilənə görə, kiçik partiyalarla jurnalistika bosslarına evlər verilib, amma belə böyük miqyasda ilk dəfədir ki, baş verir. Olsun. Böyük ehtimalla deyəcəklər ki, bəli, bu, birinci təcrübədir, hamının problemini həll edə bilmədik.
Amma gəlin başqa tərəfə baxaq. Gözüm “Ali Media Mükafatı” alanların siyahısına sataşdı. Bu da birinci təcrübədir? Nəsə bizim jurnalistikanın “boss”ları son bir neçə ildə çox təcrübəsizləşib. Allah axırından qorusun!
