Unutqanlıq…

Əziz oxucu, ola bilsin Sizlərdən bəziləriniz fikirləşəcəksiniz ki, Aslan Ismayılovun işi yoxdur deyə hər məsələyə müdaxilə edir. Əvvəlcədən cavablandırım, ömrüm boyu ancaq vaxt azlığından şikayətlənmişəm. Yaşlaşdıqca isə vaxt ildırım surətilə gedir və görmək istədiyim bir çox işlərdən vaz keçməli oluram. Sevdiyim vəkillikdən başqa işə münasibət bildirirəmsə, demək artıq susmağa gücüm çatmır. Bu ərəfələrdə xüsusilə, çünki, həyatımda bütün nail olduqlarımın səbəbkarı, 15 il bundan əvvəl dünyasını dəyişmiş, Anamın noyabrın 7-si 80 yaşı tamam olur. Səhər tezdən anamla bağlı anlar gözümün önündə canlanmağa başladı. Gürcüstanda məktəbə getməyimə baxmayaraq 1-ci sinifdən “Azərbaycan pioneri” qəzetinə abunə olaraq məndən onu oxumağı, orada şəkilləri olan uşaqlarla yazışmağı xahiş edirdi. Onu çox sevdiyimi bildiyindən, həmişə təkrar edərdi Azərbaycanı hamıdan çox sevməlisən, ora sənin Vətənindir. 3-cü sinifdə oxuyarkən Sədi Şirazinin “Gülüstan” kitabını (bu gün ailəm üçün ən dəyərli nemət kimi saxlanılır A.I.) oxumağa verdi. Oxumaq istəmədikdə “Qurban olum, onu oxu mən də dincəlim” dedi. Onu çox istədiyimdən inanaraq ki, həqiqətən şer oxuyanda anam dincəlir, hər gün bir neçə misra ucadan oxuyurdum. Sonralar başa düşdüm ki, bu minvalla mənə çoxlu kitablar oxutdurub. Artıq Rusiyada olanda birinci dəfə evə qayıdanda maaşımla ona kəlağey deyilən baş örtüyü almışdım. Hədiyyəni ona verəndə məndən soruşdu “bala Rəşxəndə müəlliməyə (Rəhmətlik riyaziyyat müəlliməsi idi və var gücü ilə məni riyaziyyat elminə alışdırmaq istəyirdi) hədiyyə almısanmı?” Yox deyəndə bəlkə birinci dəfə mənə qınaqla dedi: “Bala, adam heç vaxt unutqan olmaz, axı o, sənə çox əziyyət çəkibdir”. O vaxtlardan “Vətən” və “unutqan olmamaq” sözləri həmişəlik yaddaşımda həkk olundu. Dünən mətbuata nəzər salarkən “Mediaforum” saytında bir nəfər vəkilin “Surət Hüseynovun müraciətinə münasibətiniz necədir? Onun müraciətinə baxılmalıdırmı?” suallarına cavabını gördüm: “Mən hesab edirəm ki, vətən qarşısında həqiqi yüksək xidmətlərə görə təltif edilmiş şəxs məhkum olunanda onu əlavə cəza kimi fəxri adlardan məhrum etmək düzgün deyil. Konkret olaraq Surət Hüseynova gəldikdə, o, heç də törətdiyi cinayətlərə görə deyil, qərəzli formada, siyasi sifarişlə, müəyyən məqsədlər güdülməklə məsuliyyətə alınmışdı. Onun əməlləri tamamilə digər cinayətlərin tərkibini yaradırdı, amma bu, başqa söhbətin mövzusudur. Ona Azərbaycan Milli Qəhrəmanı fəxri adı göstərdiyi hərbi şücaətlərə görə verilmişdirsə, bu adın onun əlindən alınması ədalətsizlikdir”. Bu sözləri deyən şəxs vaxtilə “Azadlıq” blokundan deputatlığa vahid namizəd olmuş, hal-hazırda isə Ictimai Palatanın üzvüdür. Sürət Hüseynov isə məhz adıçəkilən qurumların təmsil olunduğu AXC hakimiyyətini xarici qüvvələrin köməyi ilə qiyam yolu ilə devirən şəxsdir. Məhz o qiyamın nəticəsində biz Qarabağı itirdik, bu günkü hakimiyyəti qazandıq, elə həmin vəkil də AXC hakimiyyəti təmsilçilərinə yaxınlığına görə vəkillikdən kənarlaşdırıldı. Niyə bu yazıda bu mövzuya toxundum?! 
Əziz oxucu, axı yazıda demişdim ki, anamdan mənə çox dəyərli məsləhətlər miras qalıb, o cümlədən Vətən və unutqan olmamaq. Bizlər nə tez hər şeyi belə unuduruq, Vətənə qarşı olanlara belə unutqanıq. Bu gün cərəyan edən hadisələr mənə 1992-1993-cü illəri xatırladır. Yeni faciələrlə üzləşməmək üçün unutqan olmayaq.
P.S. Fikir verirsinizsə, son zamanlar rusbaşlar baş qaldırıb.