Bəli, dünən Özbəkistanda Azərbaycan Gəncləri Günü başladı. Tədbirlər bu gün davam edəcək, sabah bitəcək.
Beləliklə, Ilham Əliyevin günlər əvvəl imzaladığı gənclər proqramını artıq rəsmən qüvvəyə minmiş saymaq olar.
Deyəcəksiniz ki, bir ölkə başçısının imzaladığı sənədin tamam başqa bir ölkədə qüvvəyə minməsi nə qədər doğrudur? Yersiz sualdır. Axı Azərbaycan və Özbəkistan nə vaxtdan başqa-başqa ölkələr olub? Onlar bir almanın yarısıdırlar. Bir medalın iki üzüdürlər.
Dünən Bakıda yol polisi “Piyadalar, diqqətli olun!” adlı təhlükəsizlik həftəliyinə start verib, məsələn. Siz nə bilirsiniz, bəlkə bizim yol polisi bu həftəliyi elə Özbəkistan prezidenti Islam Kərimovun 2006-cı ildə imzaladığı “Piyadaların təhlükəsizliyi haqqında” Dövlət Proqramı əsasında həyata keçirir?
Niyə Özbəkistandakı polis qəddarlığı Azərbaycanda da keçərli ola bilər, niyə oradakı korrupsiya, məmur özbaşınalığı, bütün dövlətin bir ailənin əlində cəm olması faktı bizdə də keçərli ola bilər, amma piyadaların təhlükəsizliyi yox?
Mən bu saat Ilham Əliyevin imzaladığı “Regionların sosial-iqtisadi inkişafı haqqında” Dövlət Proqramı çərçivəsində Islam Kərimovun Səmərqənddə tikilən zibil tullantıları zavodunun qırmızı lentini kəsməsini səbirsizliklə gözləyirəm.
Hərə ürəyində bir cinayətkar tutsun…
Əli Insanovun müdafiəçisi olmuş Rizvan Talıbovu həbs edərkən onun üzünə qoyulan şəxs naroktik istifadəçisi imiş. Üstəlik, Rizvan bəy hələ türmədəykən o, dozadan artıq narkotik qəbul etdiyi üçün dünyasını dəyişibmiş.
Bu, hakimiyyətin öz rəqiblərinə qarşı üzərində məhkumluğu, ayağında cinayət işi olan adamlardan istifadəsinə dair hələlik sonuncu faktdır. Bundan əvvəl Sevgiladə var, Ata Abdullayev var (əslində məlum səbəblərdən artıq yoxdur, ümumiyyətlə, onu deməliyəm ki, ana təbiətin ən böyük qüdrəti onun özünün öz yanlışlığını düzəldə bilməsindədir!), Lider-də “Kuklalar” adlı əxlaqsız proqram hazırlayıb sonra həşiş alverindən həbsə atılan Natiq Balayev var, 17 aprel mitinqində 5 yaşlı qızcığazı ilə “Azadlıq!” hayqıran qadını çıxıb rejim mediasında əxlaqsızca şərləyən, əvvəllər insan alverinə görə məhkum edilmiş Sevda Vəliyeva var. Bir sözlə, var oğlu var. Saymaqla bitən deyil.
Dünənsə oxudum ki, Tərtərdə Təbriz Həsənov ad-soyadlı keçmiş məhkum həmkəndlisini qətlə yetirib. Şəxsən mən bu ad-soyadı yadımda möhkəm-möhkəm saxlayacam. Kim bilir, bəlkə müxalifətin növbəti mitinqlərində qarşılaşdıq? Bəlkə onun sayəsində qolumuz qandal gördü, gedib dəmir barmaqlıqlar ardını görmək xoşbəxtliyi nəsib oldu mənə də, kim bilir?
Başqa dostlara da məsləhət görürəm, bəri başdan hərə ürəyində özünə bir cinayətkar tutsun. Belə daha rahatdı – adam sonra çox da depressiyaya düşməz…
Icazəsiz dolma bükmək
Sırtını həqiqətə dönənlər, yalana yandaş olanlar, zülmə züy tutanlar həmişə pis vəziyyətdə qalıblar, bundan sonra da qalacaqdır.
Məsələn, dünən bir vaxtların odlu müxalifətçisi, hazırda Ilham Əliyevin alovlu dəstəkçisi Tahir Kərimli çıxıb 17 aprel mitinqində Gözəl Bayramlının həbsinə görə Ictimai Palatanı qınadı. “Gərək qadınları mitinqə çıxmağa qoymasınlar” dedi.
Indi mən oturub bu cənaba “Qadını şərləyən hakimiyyət, tutduran hakimiyyət, amma suçlu müxalifətdirmi? Oğruda heçmi günah yoxdur?” yazsam, bu söz güləşdirməsi kimi bir şey olacaqdı.
Amma Allahdan elə Tahir Kərimlinin gülməşəkər müsahibəsi çıxan gün xəbər gəldi ki, polis Müsavat başqanının xanım müşaviri Dünyaxanım Cərullayevanı evində həbs edib polis idarəsinə aparıb. Yəni keçmiş müxalifətçi, bugünkü YAP-çının yalanının ömrü 40 gün nədi, heç 40 saat da çəkmədi.
Qoy indi Tahir Kərimli buna da şərh versin görək, mitinqi başa düşdük, bəs onun sevimli hakimiyyəti müxalifətçi qadını evində niyə həbs edir bəs? Bəlkə camaat evində də sərbəst toplaşa bilməz? Bəlkə evdə dolma bükmək, plov dəmləmək üçün də “Bibiheybət” stadionuna getmək lazımdır?
